Omafiets

De klassieke Hollandse omafietsen zijn nog steeds de meest vertegenwoordigde fietstypes op Nederlandse straten. De klassieke fiets die inmiddels overal onder de naam omafiets, dan wel opoefiets bekend staat, wordt gekenmerkt door een zeer herkenbare vormgeving die gekenmerkt is door een oprechte zitpositie en het omhooggetrokken stuur. Onverslaanbaar bewezen in het dagelijks gebruik hebben vele fietsproducenten weer omafietsen in hun actuele collectie opgenomen.

De echte omafietsen zijn  zwart van oorsprong, maar hij is tegenwoordig in vele kleuren verkrijgbaar, en in verschillende prijsklassen. Hij heeft geen versnellingen of handremmen, maar een terugtraprem. Doordat hierbij  geen kabels nodig zijn, is de fiets minder kwetsbaar, en vraagt hierdoor ook minder onderhoud. Soms is zelfs geen verlichting aanwezig, dus moet er 's nachts losse verlichting gebruikt worden.

Een omafiets heeft een langer balhoofd dan andere fietsen. Daardoor zit je op een omafiets meer rechtop dan bij een andere fiets, bijna als op een stoel en met de handen losjes aan het stuur. Het frame van een omafiets heeft een zeer lage instap. Daardoor is het erg flexibel, hierdoor kun je bij de omafietsen veel makkelijker zadel en stuur ten opzichte van elkaar bewegen dan bij een herenfiets. Onder het rijden voel je de slapheid van de fiets doordat het frame lekker meeveert.

De fietsvorm van de omafiets komt oorspronkelijk uit Engeland. Het Pashley City Bike programma is een goed voorbeeld van duidelijk verwantschap met de Nederlandse omafiets . Omafietsen worden met name in Nederland geproduceerd. Maar ook in  diverse andere landen worden vergelijkbare fietsen gemaakt , naast Engeland zijn er met name in Duitsland een aantal fietsproducenten die Hollandse fietsen leveren. In Hongarije worden fietsen van het merk Gepida geproduceerd.

Het frame van de omafiets is meestal vervaardigd uit gesoldeerd staal. De stabiliteit van deze frames brengen ook een bepaald gewicht met zich mee. Omafietsen wegen gemiddeld tussen de 20 en 25 kilo sommige fabrikanten bieden zelfs modellen aan met aluminiumframes die het totale gewicht onder de 20 kilo brengen. Daarnaast zijn er ook speciale uitvoeringen zoals de kruisframe of extra stabiele en zware frames, bijvoorbeeld met dubbele bovenbuizen voor transportfietsen.

De velgen zijn voor het merendeel van staal gemaakt, uitgevoerd in roestvrij staal of zwart gelakt. Sommige fabrikanten bieden, ook in het goedkopere segment, fietsen aan met aluminiumvelgen wat ook het gewicht ten goede komt.

De technische uitvoering van de omafiets varieert nogal sterk. De instapmodellen worden over het algemeen alleen met een terugtraprem en zonder versnellingen verkocht. In de duurdere klasse is er keuze uit verschillende opties. Ten eerste is er de ook bijna  klassiek te noemen uitvoering met een TK3 versnellingsnaaf van Shimano en trommelremmen voor en achter. DSaarnaast is er de versie met een Sram-terugtrapnaaf met drie versnellingen. Tegenwoordig worden er ook veel fietsmodellen aangeboden met de actuele Shimano Nexus versnellingsnaaf met 3, 5 of 7 versnellingen. De omafiets is ook met trommelremmen en naafdynamo verkrijgbaar.

Karakteristiek voor de klassieke Hollandse omafiets is naast de framevorm ook de kettingkast en de jasbeschermer. Deze zijn origineell van lakdoek gemaakt. Tegenwoordig wordt zeker bij de goedkopere omafietsen vaak zwart plastic gebruikt . Verder hebben nagenoeg alle omafietsen, zoals de gewone stadsfiets ook, een achterspatbord dat uit veiligheidsoverwegingen gedeeltelijk wit is gelakt.